Trekking pod K2 i Broad Peak – przełęcz Gondogoro La + opcja Khosar Gang 6400 m

Dla osób dolatujących indywidualnie:
Rozpoczęcie wyprawy: Islamabad
Zakończenie wyprawy: Islamabad

Dzień 1: Wylot z Polski

Spotkanie na lotnisku 2 godziny przed odlotem. Przelot do Islamabadu, stolicy Pakistanu. Początek wyprawy pod K2.

Dzień 2: Przylot do Islamabadu

Po wylądowaniu w stolicy Pakistanu rzucać się będą nam w oczy niezwykle piękne i niepowtarzalne krajobrazy. Otaczać nas będą góry, stare rzeki polodowcowe, a położone gdzie nie gdzie gaje oraz trawy będą nadawały piękny kontrast. Warto dodać, że Islamabad jest dziewiątym i największym miastem w Pakistanie. Zostało ono zbudowane od podstaw w latach sześćdziesiątych.  Tego dnia również załatwiamy formalności w Ministerstwie Turystyki i jeśli czas pozwoli zwiedzamy miasto. W Islamabadzie można odwiedzić między innymi Shah Faisal. Jest to największy meczet w Azji południowej, który został zbudowany w hołdzie dla zmarłego króla Arabii Saudyjskiej – Fajsala ibn Abd al-Aziza. Kolejną atrakcją może być Park Szekspira, a dzięki wszelkim targom ulicznym, które napotkamy na swojej drodze, będziemy w stanie poczuć wyjątkową atmosferę Pakistanu.

Dzień 3 – 4: Przejazd do Skardu (opcjonalnie przelot)

Przejazd do Skardu słynną Karakorum Highway. Odległości jakie mamy do pokonania są bardzo duże, ponieważ do samego Skardu jest to 800 km. Długa podróż ma jednak swoje dobre strony – poznamy Pakistan. Przez dłuższy czas droga wije się doliną Indusu – Jedwabnym Szlakiem. Nocleg po drodze w hotelu, najprawdopodobniej  w Chilas, które jest znane głównie z petroglifów przedstawiających  życie Buddy.

opcjonalnie przelot: ze względów bezpieczeństwa warto wybrać opcję przelotu, dzięki czemu skrócimy również podróż. W trakcie lotu podziwiać będziemy niezliczoną liczbę sześcio- oraz siedmiotysięczników w cieniu owianego mroczną sławą Nanga Parbat 8126 m. Jedyną wadą tutejszych lotów jest częste ich odwoływanie oraz zmiany lotów, dlatego w zapasie dobrze jest mieć ten dodatkowy dzień na podróż drogą lądową.

Dzień 5: Skardu

Dzień wolny w Skardu. Skardu samo w sobie jest malowniczym miejscem i  można tutaj podziwiać m.in Jezioro Kachura, czy przepiękny wodospad Manthokha i Park Narodowy Deosai.

Dzień 6: Przejazd jeepami do Askole

Kończy się asfalt, zaczyna się prawdziwa ekspedycyjna droga. 🙂 Kontynuujemy podróż jeepami przez dziką Dolinę Shigar. Po drodze mijamy zbocza wyglądające jak zryte przez krety. Są to jaskinie wydrążone przez poszukiwaczy kamieni szlachetnych, diamentów i legendarnego aleksandrytu (odmiana topazu). Aksole jest ostatnią zamieszkałą wioską na naszej trasie, położoną nad rzeką Braldu na 3000 m. Rzeka ta wypływa z lodowca Baltoro, który jest drugim pod względem długości lodowcem świata. W wiosce tej spotykają się niemal wszyscy uczestnicy wypraw i trekkingów robiąc ostatnie przygotowania do wyruszenia w drogę. Tutaj również spotkamy się z naszą ekipą przewodników, tragarzy i kucharzy. Pierwsza kolacja we wspólnej mesie oraz pierwszy nocleg w namiotach.

Dzień 7: Askole – Jhula 3000 m

Dzisiejszy dzień jest typowo na „rozruszanie się”. Po śniadaniu pakujemy niezbędnie rzeczy do naszych podręcznych plecaków i wyruszamy w drogę. Podchodzimy łagodnym zboczem, by następnie poruszać się wzdłuż brzegów rwących rzek Dumodoro i Biaho. Pokonujemy niespokojne potoki rzek po spektakularnym zwodzonym moście. Późnym popołudniem osiągamy nasz obóz Jhula, w którym spędzimy dzisiejszą noc.

Dzień 8: Jhula – Paiju 3450 m

Wyruszamy z Jhula po zygzakowatej drodze i pniemy się w górę. Podążamy wzdłuż rzeki Braldo w kierunku ostatniej oazy, jaką będziemy mijać na swojej drodze. Kierujemy się do obozu Paiju. Położony pośród roślinności i drzew jest ostatnim miejscem, gdzie będziemy mogli zobaczyć zieleń. Od następnych dni czeka nas surowy krajobraz lodowcowy. Po drodze przekraczamy rzekę i osiągamy obóz Bardumal 3253 m, gdzie zjemy lunch. Po posileniu się ruszamy w dalszą drogę. Docieramy do naszego obozu położonego w cieniu Paiju Peak 6611 m. Mała ciekawostka dla ciekawskich 😉 Paiju w dialekcie Balti oznacza sól. Przez stulecia lokalna ludność wierzyła, że śnieg pokrywający Paiju to w rzeczywistości sól, która pod postacią lodowców spływa w dół ku dolinom. W istocie w pobliżu base campu można znaleźć złoża soli. Z obozu, w którym spędzimy noc będziemy mieli fenomenalny widok na Lodowiec Baltoro.

Dzień 9: Paijiu – Urdukas 4130 m

Dzisiaj kontynuujemy nasze podejście w kierunku lodowca Baltoro. U jego podnóża ścieżka rozdziela się. W jednym kierunku prowadzi do base campu pod słynnymi Trango Towers. Ta potężna grupa skalnych wież jest prawdziwym marzeniem dla wszystkich wielkościanowych wspinaczy z całego świata. Najbardziej znany szczyt masywu to rzecz jasna Great Trango Tower z najwyższym urwiskiem na świecie – niemal pionową ścianą o wysokości 1200 metrów. My z kolei odbijamy w kierunku przeciwnym i ruszamy przez lodowiec, mijając po drodze obóz Kho Burse. Po całodniowym wędrowaniu przekraczamy granicę wysokości 4000 metrów i osiągamy obóz Urdukas. Rozbijamy tutaj nasze namioty i spędzamy noc w obozie.

Dzień 10: Urdukas – dzień aklimatyzacyjny

Dzień przeznaczony na odpoczynek i aklimatyzację przed następną częścią trekkingu. Pozostanie w Urdukas na kolejny dzień ma kilka zalet. Przede wszystkim ze względu na wysokość będziemy mogli lepiej przygotować nasze organizmy do bardziej wymagających następnych dni wędrówki. Dodatkowym atutem obozu jest fakt, że jest on przepięknie umiejscowiony! Dookoła siebie mamy ostre jak brzytwa iglice skalne i potężne turnie. W zasięgu wzroku znaleźć możemy bez problemu przepiękną grupę skalnych wież Trango Towers, ale także szczyty takie jak Paiju Peak, Chorichi, Uli Biaho i wiele innych. Dodatkowo pięknie prezentuje się z tego miejsca lodowiec Baltoro. Podczas dnia można się wybrać na przyjemny spacer na okoliczny płaskowyż porośnięty trawą i skromną roślinnością. Wieczorem czeka nas z kolei briefing, podczas którego dowiemy się wszystkiego co musimy wiedzieć o najbliższych dniach naszej wyprawy. Zostajemy na drugą noc w Urdukas.

Dzień 11: Urdukas – Gore 4500 m

Wyruszamy w dalszą drogę w kierunku K2. Dzisiejszy dzień to całodniowa wędrówka po usianym głazami lodowcu Baltoro. Pokonujemy kolejne metry w kierunku obozowiska Gore. Dookoła siebie widzimy coraz więcej kultowych szczytów. Dzisiaj będziemy mogli zobaczyć przepiękny Masherbrum ze swoją słynną, do dziś nie zdobytą północno-wschodnią ścianą. Te 3500 metrów niemal pionowej ściany uznawane jest za najtrudniejszą wysokogórską drogę wspinaczkową na świecie, prawdziwy problem XXI wieku w świecie wspinaczy. Oprócz tego zobaczyć możemy również pnącą się ku niebu Mutzach Tower (w dialekcie Balti – Lodowa Wieża). Po dotarciu do obozu Gore będziemy mogli ujrzeć słynne szczyty Gasherbrum IV i Broad Peak. Nasz cel jest już bardzo blisko! Nocujemy w obozowisku w Gore.

Dzień 12: Gore – Concordia 4720 m

Wyruszamy z obozu Gore do Concordia Camp – ostatniego obozowiska przed Base Campami pod K2 i Broad Peakiem. Po około 6 godzinach wędrówki osiągamy obóz, gdzie zatrzymamy się na noc. Concordia jest miejscem, gdzie lodowce Baltoro, Abruzzi oraz Godwin Austen spotykają się ze sobą. Niektórzy nazywają to miejsce „salą tronową bogów”. Znajdujemy się w samym sercu najpiękniejszych gór na świecie! Niepowtarzalne Karakorum pełne fenomenalnych, znanych na cały świat szczytów górskich! Doskonale z tego miejsca możemy zobaczyć masyw Broad Peaku, szczególnie znany wśród Polaków ze względu na tragedię z 2013 roku. Poza nim nad naszymi głowami piętrzą się Gasherbrumy, z których najbardziej charakterystyczny jest rzecz jasna Gasherbrum IV. Widok zachodzącego słońca i jego promień rzucany na słynną „Shining Wall” to jedna z najpiękniejszych rzeczy jakie można zobaczyć w górach. Sam szczyt oczywiście również jest dobrze znany Polakom. To w końcu nasz rodak Wojtek Kurtyka pokonał uznawaną za nie do zdobycia Świetlistą Ścianę, czego do dzisiaj nikomu nie udało się powtórzyć. Oprócz tego mamy również na wyciągnięcie ręki przepiękną Laila Peak o charakterystycznej sylwetce, czy wspominane poprzednio przepiękne Trango Towers i Masyw Masherbruma. No i jest oczywiście ona…zdaniem wielu najpiękniejsza i najtrudniejsza góra na świecie, symbol Karakorum i całego himalaizmu. Jedyna i niepowtarzalna piramida K2. Jej potężny masyw i wdzięczna sylwetka przyciąga jak magnes zarówno wspinaczy, jak i trekkerów. Jest ona prawdziwym skarbem Karakorum. To właśnie z obozu Concordia K2 jest najlepiej widoczna. Widzimy zatem wszystkie kultowe szczyty Karakorum na własne oczy. Jutro podejdziemy jeszcze bliżej największych z nich. Znajdziemy się tak blisko K2, jak to tylko możliwe dla wędrowców. Dzisiejszą noc spędzimy w obozie Concordia.

Dzień 13: Concordia 4720 m (odpoczynek – dzień aklimatyzacyjny)

Po kilku dniach wymagającego trekkingu czeka nas tutaj wymarzony odpoczynek przy malowniczych widokach. Przy dobrej pogodzie warto pokusić się o złapanie paru promieni słońca. Nocujemy w Concordii.

Dzień 14: Concordia – K2 Base Camp 5135 m i Broad Peak Base Camp 4900 m – Concordia

Dzisiaj mamy dzień wolny przeznaczony na podziwianie wspaniałych widoków i potężnych szczytów, które otaczają nas ze wszystkich stron. Dookoła siebie mamy pełno popularnych szczytów Karakorum, jak i masę nienazwanych i niezdobytych dotychczas wierzchołków. Karakorum to góry, które wciąż są odkrywane i jest tutaj naprawdę spore pole do pierwszych wejść i nowych odkryć. Chętni tego dnia mogą udać się do Base Campów pod K2 i pod Broad Peakiem. Jeżeli będziemy mieli szczęście, to w obozach będziemy mogli spotkać himalaistów, toczących walkę z ośmiotysięcznikami. Możliwe, że spotkamy żywe legendy światowego himalaizmu! W pobliżu bazy pod K2 będziemy mogli zobaczyć Kopiec Gilkeya, będący symbolicznym cmentarzem dla poległych na K2 wspinaczy. Po odwiedzinach w Base Campach wracamy z powrotem do Concordii na nocleg.

Dzień 15: Concordia – Ali Camp 5100 m

Opuszczamy obóz Concordia i wędrujemy przez lodowiec Wigni w kierunku wysokiej przełęczy Gondogoro z jedym noclegiem po drodze. Po drodze do Ali Camp, w którym spędzimy noc, mijamy Chogolisę 7665 m, która w 1957 roku odebrała życie jednemu z najwybitniejszych himalaistów, na stokach południowo-zachodniej ściany zginął wtedy Hermann Buhl. Osiągamy popołudniu Ali Camp, z którego dalej mamy widoczne ośmiotysięczniki K2, Broad Peak i masyw Gasherbrumów. Fenomenalnie prezentuje się z tego miejsca ostra jak brzytwa grań łącząca szczyty Masherbrum z Chogolisą. Nocujemy w obozie i zbieramy siły przed jutrzejszym podejściem na przełęcz.

Dzień 16: Ali Camp – przełęcz Gondogoro La 5680 m – Hispung

Wyruszamy z obozu około 2 w nocy w kierunku Przełęczy Gondogoro. Wychodzimy tak wcześnie dlatego, by nie ryzykować podejścia po miękkim śniegu podczas dnia. Dodatkowo widoki z przełęczy o wschodzie słońca są wprost niesamowite! Podejście jest strome, ale będąc wpiętym do poręczówek stopniowo pniemy się coraz wyżej w górę. Łapiąc pierwsze promienie słońca wchodzimy na przełęcz, z której możemy podziwiać najpiękniejszy widok na całym świecie! Doskonale stąd widzimy K2, Broad Peak, Gasherbrumy 1 i 2, Gasherbrum IV, Trango Towers, Mutzag Tower, potężny masyw Masherbruma i pobliską Chogolisę. W oddali w kierunku doliny Hushe widzimy charakterystycznie pochyloną sylwetkę Laila Peak. Wszystkie te szczyty są otoczone setkami innych sześcio i siedmiotysięczników, wiele z nich nie ma swojej nazwy, nie zostało nawet zdobyte! Kwintesencja Karakorum, góry pełne tajemnic do odkrycia, trudne i niewybaczające błędów. Napawamy się pięknymi widokami z przełęczy, po czym schodzimy na jej drugą stronę, aż nie osiągniemy obozu Hipsung, gdzie zostajemy na noc.

Dzień 17: Hispung – Saicho

Ruszamy w dalszą drogę przez lodowiec. Po łatwej trasie docieramy do obozowiska Dalsangpa położonego w pobliżu dwóch jezior u podnóża monumentalnego Masherbruma, odbijającego się w krystalicznie czystej tafli jezior. Po kilku dniach surowego krajobrazu lodowcowego, wreszcie możemy zobaczyć zieleń i łąki z kwiatami. Zresztą sama nazwa Dalsangpa to w dialekcie Balti „Pole Kwiatów”. I można z pełnym przekonaniem stwierdzić, że nazwa ta jest całkowicie zasłużona. Po krótkim odpoczynku schodzimy dalej w dół mijając kamieniste stoki górskie, aż nie osiągniemy górskiej osady Saicho. Powoli wracamy do cywilizacji. W wiosce możemy znaleźć sklepy, hotel i duży meczet pośrodku osady. Zostajemy tutaj na kolację i nocleg.

Dzień 18: Saicho – Hushe – przejazd do Skardu

Schodzimy w kierunku wioski Hushe po łatwej ścieżce, cały czas mając kapitalny widok na Masherbrum. Osiągamy wysokość 3000 metrów i osadę Hushe. Wioska jest znana także pod nazwą „Paradise of Mountains” ze względu na wyjątkowo piękne widoki na otaczające ją góry. Tutaj kończy się nasz trekking po wspaniałym paśmie Karakorum. Powoli zostawiamy ośnieżone szczyty i szpiczaste turnie za swoimi plecami i schodzimy w doliny. W wiosce zjemy lunch, po czym zapakujemy wszystkie nasze rzeczy do jeepów, którymi zjedziemy do Skardu. Po około 4-6 godzinach jazdy znajdujemy się znowu w mieście, zakwaterujemy się w hotelu i spędzimy ostatnią noc u podnóża Karakorum.

Dzień 19: Przejazd do Islamabadu | Skardu

Jeżeli warunki pogodowe pozwolą na przelot do Islamabadu następnego dnia, to dzisiejszy dzień przeznaczymy na odpoczynek i regenerację sił po wymagających dniach trekkingu pod K2. Czas wolny możemy przeznaczyć na wędrówkę po górskim mieście, podziwianie widoków i uzupełnienie brakującego sprzętu i zapasów żywności. Nic nie stoi na przeszkodzie również, żeby wybrać się na krótką przejażdżkę i trekking w okolicach Jeziora Sadpara niedaleko Skardu. Podejdziemy na punkt widokowy przy brzegu jeziora, z którego będziemy mogli podziwiać panoramę na śnieżny mur szczytów Karakorum. Nocujemy w hotelu w Skardu.

W przypadku niekorzystnych warunków atmosferycznych, już tego dnia rozpoczniemy podróż samochodami terenowymi w kierunku pakistańskiej stolicy.

Dzień 20: Przejazd do Islamabadu (opcjonalnie przelot)

Osoby, które zdecydowały się na nasz program oferujący trekking pod K2 wraz z przełęczą Gondogoro dzisiaj opuszczają Skardu. Wracamy do Islamabadu samolotem. Jeżeli nie uda nam się zwiedzić stolicy w pierwszym dniu wyprawy teraz będziemy mieli wystarczająco dużo czasu aby zobaczyć świątynię Faisal Mosque, czy muzeum dziedzictwa narodowego Lok Virsa. Nocleg w hotelu w Islamabadzie.

Dzień 21: Powrót do Polski | Przedłużenie wyprawy o wspinaczkę na Khosar Gang

Przejazd na lotnisko i wylot do Polski. Zazwyczaj wylot jest w godzinach porannych i tego samego dnia jest przylot do Polski. Osoby zainteresowane zdobyczą szczytową 🙂 w Karakorum zostają w Skardu i zbierają siły. Przed nimi akcja górska, zwieńczona wejściem na położony w sąsiedztwie Skardu sześciotysięcznik Khosar Gang 6400 m.

Dodatkowe 5 akcji górskiej w Karakorum – Khosar Gang 6400 m (600 USD)

Podczas realizacji programu istnieje możliwość przedłużenia wyprawy o dodatkowe 5 dni akcji górskiej w przepięknym Karakorum. Podczas dodatkowych dni wyprawy będziemy mieli okazję zdobyć znajdujący się w Dolinie Shigar blisko Skardu sześciotysięcznik Khosar Gang 6400 m. Po trekkingu pod K2 wszyscy będą już doskonale zaaklimatyzowani. Góra nie należy do trudnych technicznie, a lokalni przewodnicy dołożą wszelkich starań, by każdy stanął na szczycie Khosar Gang. Zgodnie z programem akcja górska rozpocznie się 20 dnia wyprawy po jednodniowym odpoczynku w Skardu. Czas trwania akcji w masywie Khosar Gang zaplanowaliśmy na 4 dni + 1 dodatkowy dzień rezerwowy w razie złych warunków pogodowych. Planując wydłużenie wyprawy o akcję górską na Khosar Gang, należy mieć na uwadze, że powrót do kraju w tym przypadku będzie miał miejsce 26 lub 27 dnia podróży.

Dzień 20: Skardu – Khosar Gang Base Camp 4000 m

Wcześnie rano wyruszamy ze Skardu jeepami w kierunku Khosar Gang. Przejeżdżamy przez niezwykle malowniczą dolinę Shigar, gdzie docieramy do wioski, w której spotykamy się z naszymi tragarzami i przewodnikami. Następnie pakujemy niezbędne rzeczy do plecaków i wyruszamy na krótki trekking do bazy pod Khosar Gang 3800m. Przejście tego odcinka powinno nam zająć około 5-6 godzin. Poruszamy się po dość stromym, usłanym luźnymi głazami stoku, aż nie osiągniemy wypłaszczenia, na którym znajduje się nasz obóz. To tutaj zostajemy na naszą pierwszą noc podczas akcji górskiej.

Dzień 21: Khosar Gang Base Camp – obóz II 5200 m

Rano, po śniadaniu pakujemy swoje rzeczy i ruszamy w górę. Naszym dzisiejszym celem będzie osiągnięcie Obozu Drugiego na 5200 metrach. Będzie to nasz ostatni camp przed atakiem na szczyt. Poruszamy się początkowo po usłanym trawami stoku, który wkrótce staje się coraz bardziej surowy i skalisty. Jednocześnie mamy coraz bardziej rozległą panoramę dookoła nas. Docieramy do Obozu 1, gdzie zjemy lunch, a następnie kontynuujemy podejście jeszcze 400 metrów w pionie. Po około 8-10 godzinach wędrówki osiągamy pole śnieżne i leżący na nim Obóz 2, gdzie rozbijamy nasze namioty i spędzamy noc. Popołudnie przeznaczymy na odpoczynek i regenerację sił, ostatnie przygotowania przed jutrzejszym atakiem szczytowym.

Dzień 22: Atak szczytowy na Khosar Gang 6400 m

Pobudka tego dnia jest bardzo wcześnie, bo około 1 w nocy. Następnie po skromnym posiłku, bierzemy wszystkie potrzebne rzeczy do plecaków i ruszamy zdobyć Khosar Gang! Początkowo nasza trasa wiedzie po łagodnym zboczu pokrytym śniegiem, lecz po około godzinie wędrówki wchodzimy w coraz trudniejszy teren. Stoki, które będziemy pokonywać stają się coraz bardziej strome, lecz nie ma czym się martwić. Na najtrudniejszych fragmentach trasy rozwieszone będą liny poręczowe, a nad naszym bezpieczeństwem będą czuwać najlepsi przewodnicy, którzy pomogą nam osiągnąć szczyt. W miarę zbliżania się do wierzchołka teren staje się nieco łatwiejszy. Po około 6-7 godzinach wspinaczki stajemy na wierzchołku Khosar Gang 6400 m! Ze szczytu rozpościera się spektakularny widok na znaczną część Karakorum. Zobaczymy wszystkie 5 Pakistańskich szczytów ośmiotysięcznych. Fenomenalnie prezentuje się z tej perspektywy potężna Nanga Parbat. W oddali dostrzeżemy również charakterystyczną piramidę K2, Broad Peak i masyw Gaszerbrumów. Widoczny jest stąd również elegancki Masherbrum. Widoki, które znamy doskonale z wcześniejszych dni trekkingu pod K2, teraz widzimy z nieco innej perspektywy 😉 Po napawaniu się widokami i porobieniu pamiątkowych zdjęć, schodzimy tą samą trasą na dół do obozu 2, gdzie zjemy posiłek. Jeszcze tego samego dnia zejdziemy do Base Camp’u 3800 m, gdzie powinniśmy się znaleźć późnym popołudniem. Na miejscu czeka na nas zasłużona kolacja i odpoczynek. Nocujemy w Base Camp’ie.

Dzień 23: Khosar Gang Base Camp 4000 m – Skardu

Ostatni dzień akcji górskiej w masywie Khosar Gang. Dzisiaj schodzimy z Base Campu do doliny Shigar, gdzie czekać na nas będą już nasze jeepy, które zabiorą nas w drogę powrotną do Skardu. W mieście powinniśmy być w okolicach godzin popołudniowych. Resztę dnia spędzamy na odpoczynku, zwiedzaniu okolicznych atrakcji, spacerom po mieście, a wieczorem świętujemy udany trekking pod K2 i zakończoną sukcesem wyprawę na Khosar Gang! Nocleg w hotelu w Skardu.

Dzień 24: Dzień rezerwowy

Jest to dzień rezerwowy na wypadek niesprzyjających warunków pogodowych podczas akcji górskiej na Khosar Gang. W przypadku ładnej pogody podczas zdobywania szczytu, możemy wykorzystać dodatkowy dzień na zorganizowanie dodatkowych atrakcji w Skardu, bądź Islamabadzie i okolicach.